ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

Είναι γνωστό πως η θρησκεία αντιμετώπισε τη λογοτεχνία μεδιάφορους τρόπους ανά τους αιώνες. Από το αργό πέρασμα τηςνοοτροπίας του μεσαίωνα στα νεότερα χρόνια η εργαλειοποί-ηση της λογοτεχνίας από τη θρησκεία εντοπίστηκε από τη δια-νόηση. Η θρησκεία (όπως άλλωστε και άλλες θεματικές, λ.χ., ηπολιτική, η φιλοσοφία) από την περίοδο του μοντερνισμού καιέπειτα αποτελεί ελεύθερο πεδίο πάνω στο οποίο ο συγγραφέαςμπορεί να εκφραστεί δίχως τον φόβο της λογοκρισίας. Οπωσ-δήποτε η επίδραση του θρησκευτικού φαινομένου πάνω στηλογοτεχνική δημιουργία αποτελεί διαχρονικό φαινόμενο. Στηντέχνη, γενικότερα, υπάρχει ένας συνεχής διάλογος μεταξύ τηςθρησκευτικής παράδοσης και των σύγχρονων ερεθισμάτων ταοποία αποτυπώνονται και στη λογοτεχνία. Το βασικό ερώτημαπου προσεγγίζεται στο βιβλίο είναι ο τρόπος με τον οποίο οιεκπρόσωποι της γενιάς του ’70 διαχειρίζονται στην ποίησή τουςτο θρησκευτικό στοιχείο σε σχέση με το ευρύτερο πολιτισμικότους περιβάλλον και τις ιστορικές συνθήκες. Επιπλέον συμπλη-ρώνονται ερευνητικά κενά που εμφανίζονται στη βιβλιογραφίακαι αφορούν τη διερεύνηση των δεσμών μεταξύ της λογοτεχνί-ας και του θρησκευτικού στοιχείου, συνεισφέροντας, έτσι, στηνεπίτευξη μιας ευκρινούς εικόνας γύρω από την μεταπολεμικήποίηση με επίκεντρο τη γενιά του ’70.