ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΘΕΟΤΟΚΗΣ- ΣΚΛΑΒΟΣ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ

¶ρχισε ένα καινούριο μυθιστόρημα. Όμως, μόνο 30 σελίδες κατάφερε να γράψει στο χαρτί, πιο πολύ δεν μπόρεσε, η πένα έπεφτε από τα χέρια του. Κάποτε κάποτε νόμιζε πως η υγεία του μπορούσε να καλυτερεύσει. Τις νύχτες του χειμώνα καθόταν με τον Νίκο Λευτεριώτη και του εξιστορούσε για ώρες ένα σωρό σκηνές από το έργο αυτό. Το είχε όλο στο μυαλό του και γελούσε με την καρδιά του για κάποια αστεία που λογάριαζε να βάλει μέσα. Κι έπειτα βουβαινόταν ξαφνικά. Έβλεπε πως το παραμύθι της ζωής του όπου να 'ναι τελείωνε. Χωρίς αίσιο τέλος, χωρίς ηθικά διδάγματα.