ΞΥΛΑΡΜΕΝΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ

Πρόκειται για μια συμφιλιωμένη ηχώ της ζωής του ποιητή με όλα όσα τον σημάδεψαν στο πέρασμά της. Ένας αντίλογος προς ανθρώπους και καταστάσεις, μέσα από τον οποίο ο ίδιος ο ποιητής καθρεφτίζει την ύπαρξή του. Με το ποιητικό νόημα να φαντάζει εκ πρώτης όψεως αινιγματώδες σε συνδυασμό με την απαιτητική γλώσσα, ο ποιητής αντικατοπτρίζει την προσωπικότητά του επάνω στο δημιούργημα αναπτύσσοντας μια σχέση σημαίνοντος-σημαινομένου.