ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΡΕΙΣ ΓΕΝΙΕΣ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Καθόταν στην πολυθρόνα της κοντά στο παράθυρο. Το ύφος της ήταν παράξενο. Έδειχνε σκεπτική, λες και το μυαλό της ταξίδευε. Όμως, το γλυκό της χαμόγελο δεν έλειπε από τα χείλια της, όπως πάντα. Μόνο η φωνή της ήταν κάπως τρεμουλιαστή. «Νιώθω πως βαραίνω, Φοίβη», μου είπε, «Θέλω όμως να σου δώσω κάτι». Και αμέσως σηκώθηκε αργά και άνοιξε την ντουλάπα. Πήρε ένα φάκελο. Κάθισε πάλι και, ανοίγοντάς τον, έβγαλε ένα χοντρό τετράδιο. Την κοίταξα. «Παρ' το», μου είπε. «Μόλις προχτές το τελείωσα. Επιθυμώ να το διαβάσετε. Πρώτα όμως θέλω να το διαβάσεις εσύ. Ύστερα, δώσ' το και στους άλλους». Και τον έβαλε στα χέρια μου.