ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΣΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Τόσο η «δαιμονοποίηση» της επιστημονικοτεχνικής επανάστασης (τεχνοφοβικός ντετερμινισμός) όσο και η «θεοποίησή» της (οπτιμιστικός ντετερμινισμός), καθώς υποστασιοποιούν έναν ανύπαρκτο δυϊσμό μεταξύ εργασίας και γνώσης και υποβάλλουν μια τεχνητή αντινομία, μια αγεφύρωτη συγκρουσιακή σχέση μεταξύ ανθρώπου και μηχανής, δεν αποτελούν ορθή ερμηνευτική προσέγγιση του κοινωνικού της ρόλου και της εξελιξιακής της δυναμικής. Αντιθέτως συνιστούν προβολές ενός κεφαλαιοκρατούμενου κοινωνικού είναι στην κοινωνική συνείδηση. «Κάθε φορά, που ξεπηδάει ένα νέο κύμα τεχνολογίας, προτείνει και ένα όμορφο μέλλον, που μπορεί να κατασκευαστεί από αυτήν. Το είδαμε αυτό τον 19ο αιώνα, τις δεκαετίες του '60, του '90, με την εμφάνιση του διαδικτύου, κλπ. Το βλέπουμε ξανά και ξανά και πολλοί λένε ότι αυτή είναι η βάση για μια κοινωνικοποιημένη κοινωνία. Η απάντηση σε αυτό είναι ναι, θα μπορούσε να είναι. Αλλά δεν πρόκειται να είναι ποτέ, διότι οι καπιταλιστικές κοινωνικές σχέσεις είναι κυρίαρχες. Και όσο όλες οι καπιταλιστικές κοινωνικές σχέσεις είναι κυρίαρχες και η ταξική κυριαρχία υπάρχει, θα διασφαλίζουν ότι αυτές οι νέες τεχνολογίες θα χρησιμοποιηθούν για να αποσπάσουν και άλλη αξία από την εργασία, να αφαιμάξουν τον πληθυσμό και να κλέψουν από αυτόν όσο μπορούν»