ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΦΚΑ

Ο αληθινός δρόμος περνά από ένα σκηνί που δεν είναι τεντωμένπ ψηλά αλλά ελάχιστα πάνω απ'το έδαφος. Μοιάζει μάλλον προορισμένο για να σκοντάφτεις παρά για να περπατάς πάνω του. Πάλι, πάλι εξορισμένος μακριά, εξορισμένος μακριά. Η οδοιπορία περνά υποχρεωτικά μέσα από βουνά, ερήμους και απέραντες χώρες. Μας θάμπωνε η φεγγαρόφωτη νύχτα. Πουλιά έκρωζαν από δέντρο σε δέντρο, τα χωράφια θρόιζαν. Σερνόμασταν στη σκόνη, ένα ζεύγος φιδιών.