ΤΑΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΜΟ

«Είναι όμορφη. Εκείνο το είδος ομορφιάς από το οποίο δεν μπορείς να τραβήξεις τα μάτια σου από πάνω της. Οταν, όμως, σε κοιτούσε η ίδια, χαμήλωνες αυτομάτως το βλέμμα, όπως έκαναν οι γιαγιάδες στην εκκλησία. Είχε αγωνία και ένταση το βλέμμα της. Αλλοι θα το εξελάμβαναν ως SOS βοηθείας, άλλοι, πιο οξυδερκείς, ως σαφή ένδειξη διαταραχής. Η Δάφνη, αυτό είναι το όνομά της, σταύρωσε τα πόδια και άναψε ένα τσιγάρο. Ηταν ψιλόλιγνη και, όπως συμβαίνει συνήθως με τους ευειδείς, ελαφρώς ενδεδυμένη. Ενα παρεό κάλυπτε ασύμμετρα το ένα πόδι μέχρι το γόνατο και άφηνε έκθετο το άλλο πόδι έως τον άνω γοφό.Ίσως να είχε ντυθεί έτσι για εμένα. Ίσως πάλι όχι.