ΤΑ ΝΗΣΙΑ Ι

Ένα ποίημα είναι ένα δένδροΟι ρίζες του χώνονται βαθιά στη ΓηΑναζητώντας φρέσκο χώμα και νερόΜένοντας μόνο κι όρθιοΌταν φυσά ο άνεμοςΛυγίζει τα κλαδιά τουΚαι ρίχνει τα φύλλα, για να βγουν νέαΌταν γίνεται μούσκεμα στη βροχήΔεν φοβάται τις αστραπέςΟύτε τις καραμπόλες κάτω στις ρίζες τουΈχει το δικαίωμα να ψηλώσειΦωλιά να γίνει για τα πουλιάΈνα δένδρο, θα μπορούσε να γίνειΈνα ποίημα, πριν την κλιματική αλλαγήΑπό τη ζέστη την πολλήΟι μέρες του ραγίσαν.