ΣΤΥΒΟΝΤΑΣ ΠΑΠΑΡΟΥΝΕΣ

ΡουμπλιώφΣυστάδες δάχτυλα γλιστρούν τα χρώματαΑύριο τα πρόσωπα πέπλο θα σκεπάσειμετά θα τα γυμνώσεισ' ένα συμπόσιο φωτόςΧάραγμα στα χείλη το περίγραμμαγια λόγο που τρέμειπριν στων βλεφάρων τη βλάστηση σταθείΓια κείνα που είδαμε παραμερίζοντας τις καλαμιέςΓια το τραγούδι των χρωματιστών ανέμωνΞεγύμνωσες τις ώρεςφτάνοντας στον πυρήνα των λεπτώνκι από κει σ' εκείνο που κρέμεταιμέσα βαθιά μαςαπό τον χρόνο μακριάΑυτό που γύρεψεςένα σακούλι χώμανα χτίσει η ζωή όπως αξίζειμ' αγγεία ερυθρόμορφα ως τον πηλό μαςΣήμερα θα γλιστράς σε παγοδρόμια που στάζουνΑύριο θα παλεύεις με τον άγγελοπου είναι ελάφι στην οροφή της ξεχασμένης κατακόμβης