ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΒΕΛΟΣ

Σηκώσαμε τις άγκυρες και στ' άλμπουρο σινιάλοπαντιέρα πορφυρόμαυρη που 'χαμε φυλαγμένηστο τσούρμο μας αντίδωρο τον θάνατο· ρεγάλοταξίδι κακορίζικο σ' άγνωστη γη διωγμένοι.Στην πλώρη μας ακρόπρωρο ένα λευκό γεράκιο μύθος λέει έσερνε πίσω του μια κατάραοι Σκύθες το σκαλίσανε απ' την Αρχαία Θράκημα το σπρωξ' ένας έμπορος για μια τρύπια δεκάρα.Του νότου άστρο πήραμε μια χούφτα Μαγγελάνοικουρέληδες ξυπόλητοι δεν βρίσκουμε μι' ατόληφιλόξενη σαν χίμαιρα μ' απάνεμο λιμάνινα σβήσουμε ανώνυμοι σε κάποιο αραξοβόλι.Σε χάρτες αταξίδευτους σχεδιάζουμε πορείανα πάμε να φουντάρουμε μια χάρτινη σχεδία.