ΡΟΣΙΝΙΟΛ

Ένα βιβλίο, μία πόλη, έναν άνθρωποΠόσα βιβλία αδιάβαστα στα ράφιαπόσες πρωτεύουσες που δεν επισκεφθήκαμεκαι πρόσωπα με τα οποία θα μπορούσαμενα έρθουμε πολύ κοντά, αν τη συνάντησηδεν αναβάλλαμε επ᾿ άπειρον. Αλλά ίσωςέτσι είναι καλύτερα. Ίσως είναι προτιμότερονα έχεις μία πόλη, να ξέρεις από στήθουςτα τσιμεντένια ρείθρα της· ένα μοναχά βιβλίομια φωνή, στην οποία να επιστρέφειςόπως στην πόρτα ενός δύσκολου φίλου·και τώρα, που τα χρόνια επιταχύνουνκι οι μέρες μας κυλούν απρόθυμαείναι πλέον ασφαλές να ομολογήσειςσ᾿ εκείνον που έδωσε ένα πρόσωποστ᾿ απρόσωπα αισθήματά σου, πως αυτήη αδράνεια είναι το αληθινό μας σπίτι.