ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΔΙΛΟΓΙΑ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΣΥΛΛΑΒΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΗ

Δικτατορία. Στρατοκρατία, αστυνομοκρατία. Στις γωνιές παραφυλάει ο φόβος. Λογοκρισία, πνευματικός ευνουχισμός και ασφυξία. Κυρίως ασφυξία. Κι έρχεται ο Νοέμβρης του ’73 για να γκρεμίσει μια κατ’ επίφαση προσπάθεια φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος. Πολυτεχνείο. Συγκλονισμός. Μεγαλειώδης αυθόρμητη εξέγερση. Το μεγαλείο του ήταν συγχρόνως και η αδυναμία του. Ο αυθορμητισμός πέτυχε αυτό που μπορούσε και όχι< το αδύνατο. Κι αυτό υψώνει πιο ψηλά το μεγαλείο του. Γιατί ήταν προβλέψιμο πως «οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε». Και διάβηκαν με τανκς. Η πτώση δεν ήρθε, μα ήταν η αρχή του τέλους. Κι αυτό δεν ήταν λίγο. Δυο μήνες μετά, ο συγκλονισμός έφερε στο χαρτί τις πρώτες «Δεκαπέντε συλλαβές για τον Νοέμβρη». Πέντε μήνες αργότερα γράφτηκαν και οι τελευταίες συλλαβές.