ΝΙΟΒΗ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Οι μύθοι και τα παραμύθια για τον άνθρωπο λειτουργούσαν πάντα σαν τρόπος μετάδοσης πληροφοριών. Σε όλους τους πολιτισμούς και τις εποχές είχαμε την ανάγκη να μεταβιβάζουμε την αρχαία, κεκτημένη σοφία στις επόμενες γενιές. Ακόμα και σε εποχές σκοτεινές όταν οι δίοδοι της γνώσης σφραγίστηκαν βίαια, ένας δρόμος έμενε πάντα ανοιχτός: αυτός του παραμυθιού, δηλαδή του μύθου. Η εξήγηση είναι πολύ απλή. Το παραμύθι βασίζεται πάνω σε πράγματα που για τον άνθρωπο είναι αρχετυπικά: τη φαντασία και την περιέργεια. Μια ιστορία με πλοκή, που συνήθως υπερβαίνει τα ανθρώπινα δεδομένα, είναι σαν τον ιστό της αράχνης για τον άνθρωπο. Όλη η έμπνευση που αναζητά στην καθημερινότητα, όλες οι αιτιολογίες, όλες οι παρορμήσεις, όλο το φως και το σκοτάδι της ζωής υπάρχουν σπερματικά στους αρχαίους μύθους και τα παραμύθια. Η “Νιόβη” είναι μια τέτοια ιστορία. Φριχτή και μαγνητική όπως όλες οι ιστορίες που φαίνονται μεγαλύτερες από τη ζωή. Κόρη του Ταντάλου και της Διώνης, λένε ότι παντρεύτηκε τον Αμφίονα, το βασιλιά της Θήβας, κι έγινε μια ευτυχισμένη γυναίκα, βασίλισσα και μάνα δεκατεσσάρων παιδιών, εφτά αγοριών και εφτά κοριτσιών. Η απόλυτη ευτυχία της όμως ήταν και η αιτία της καταστροφής της. […]