ΜΟΡΕΝΑ

Ανώφελο κι ανεμπόδιστο είναι Στον αιώνα μια ν' ανασαίνω το χρόνο Κι άσβηστη δίψα να με τριγυρνά την αύριο Σαν να μην πέρασε νερό από μέσα Σαν να μην έδωσε ο λιγοστός αέρας χώρο μεγαλύτερο Στο βράγχι των ερώτων το αλμυρό Στο πνευμόνι το όρθιο Το οριακά ασάλευτο