ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ

Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 1916 Η πολύβουη γειτονιά ξυπνούσε. Ένας πλανόδιος πωλητής, ένας εβραίος έμπορος, ένα κάρο που έσερναν βόδια φορτωμένο με πραμάτεια, σαν όργανα συμφωνίας, πρόσθεταν από μία νότα για να ακούγεται αρμονικά αυτή η πρωινή δήλωση ζωής. Η γειτονιά ήταν κάθες μέρα ζωντανή, Η πόλη το ίδιο. Στους λιθόστρωτους δρόμους της περνούσαν άνθρωποι κάθε φύλής, κάθε εθνικότητας. Αιώνες τώρα, η πόλη το ίδιο. Η θάλασσά της κάθε μέρα έπαιρνε νέους ανθρώπους από ξένες χώρες. Η διαφορά της από άλλες είναι πως τους δέχονταν όλους, σαν παγκόσμιο πολύχρωμο ψηφιδωτό. Τα διώροφα κοκκινωπα κτίρια που ήταν διάσπαρτασ στη γειτονιά, άρχισαν να ζεσταίνονται από τις πρωινές ακτίνες του ήλιου…