ΛΙΚΝΟ

Η πρώτη ποιητική συλλογή του Τριαντάφυλλου Σιδερίδη, που τιτλοφορείται Λίκνο, αποτελεί μια προσωπική καταβύθιση στην απόγνωση, μια μορφή βίας που μοιάζει να αυτοεπιβάλλεται, μια εμπύρετη καταγραφή του αδιεξόδου. Η ανάδυση του συναισθήματος –ως μοναδική διέξοδος διαφυγής από την έλλειψη– και η αποτύπωση μιας προσπάθειας να διασώσει μια παραιτημένη ύπαρξη, που οδηγείται στην εξουθένωση.