ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ ΕΡΩΤΑΣ ΘΑΝΑΤΟΥ

Η παρούσα μελέτη και προσέγγιση της Βιργινίας Σπυράτου στον ποιητικό κόσμο της Κατερίνας Γώγου προσφέρει τριπλά: εντάσσει την Γώγου στη λογοτεχνική παράδοση, διευρύνοντας τα όρια και τους κανόνες της αποδεκτής «μορφής» ποιήματος. Αποδυναμώνει την αφοριστική προσέγγιση του έργου της Γώγου ως προϊόντος της διαταραγμένης ψυχικής της κατάστασης και της σταθερής χρήσης παραισθησιογόνων. Νομιμοποιεί στο πρόσωπο της Γώγου όλους τους ασκεπείς ανθρώπους της τέχνης (Σιδηρόπουλο, ¶σιμο κλπ.) που ποτέ δεν αναγνωρίστηκαν από την κριτική ως σημαίνοντες δημιουργοί.