Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ

Με το να σιωπάς για μακρύ χρονικό διάστημα σχηματίζονται λιμνάζοντα ύδατα που προκαλούν σήψη, και έτσι είναι και σ' αυτό εδώ το σπίτι. Υπάρχει κάτι το σάπιο εδώ! Και εγώ που νόμιζα ότι ήταν ο παράδεισος, όταν σας είδα να μπαίνετε στο σπίτι την πρώτη φορά. Στεκόμουν ένα κυριακάτικο πρωινό και κοιτούσα προς τα μέσα· είδα έναν συνταγματάρχη που όμως δεν ήταν συνταγματάρχης, είχα έναν μεγαλόψυχο ευεργέτη που ήταν λήσταρχος και κρεμάστηκε, είδα μία μούμια που δεν ήταν μούμια και μία παρθένα, αλήθεια πού βρίσκεται η παρθενία; Πού υπάρχει ομορφιά; Στην φύση και στον μυαλό μου όταν είναι ντυμένο με τα κυριακάτικα ρούχα! Πού υπάρχει τιμή και πίστη; Στα παραμύθια και στις παιδικές φαντασίες! Πού υπάρχει αυτό που εκπληρώνει ό, τι υπόσχεται;… Στην φαντασία μου! – Τα λουλούδια σας με δηλητηρίασαν και σας έδωσα πίσω το δηλητήριο – σας ικέτευα να σας κάνω σύζυγό μου σε ένα σπίτι, γράφαμε ποιήματα, τραγουδούσαμε και παίζαμε, και τότε εμφανίστηκε η μαγείρισσα… Άνω σχώμεν τας καρδίας! Προσπαθήστε για ακόμα μία φορά να βγάλετε φωτιά και πορφύρα από την χρυσή άρπα…