Η ΚΡΥΦΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

Ξύπνησα ένα πρωί και την είδα. Ήταν εκεί, κοιμόταν.Αραγε, ποιος την είχε φέρει; Ήταν γυναίκα ή γοργόνα; Όνειρο ή πραγματικότητα; Μήπως βρισκόταν πάντα εκεί και δεν την έβλεπα τόσο καιρό; Ποιος να τη σκάλισε; Ποιος έφαγε τον βράχο; Φαινόταν κουρασμένη, σαν να ξαπόσταινε από μεγάλο ταξίδι, σαν να ερχόταν από μέρη άγνωστα, μακρινά… Μα ήταν τόσο οικεία! Λες και την ήξερα από παλιά, λες και με γνώριζε κι εκείνη. Όμως ποια ήταν, πώς την έλεγαν; Μήπως ήθελε να μου πει κάτι; Κάποιο μυστικό; Θα έμενε για πάντα εκεί ή θα έφευγε ξαφνικά όπως είχε έρθει; Μήπως ήταν περαστική; Είχε να φάει; Διψούσε; Μήπως έφερνε κάτι κακό; Όχι, δεν μπορούσε να είναι κακιά. Ήταν φιλική, ευάλωτη. Ήταν θαλασσινή, γένους θηλυκού! Ήταν η Γυναίκα-Νησί.