Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

Η Στρατηγική ως τέχνη είναι η εξισορρόπηση προσδιορισμένων σκοπών και διαθέσιμων μέσων από κυβερνήσεις και κράτη για να ανταπεξέλθουν στους ανταγωνισμούς και στις συγκρούσεις με τους αντιπάλους τους. Οι περισσότερες μελέτες περί στρατηγικής επικεντρώνονται στις μεγάλες μορφές της στρατηγικής θεωρίας ή στους μεγάλους στρατηλάτες, προσέγγιση που έχει τη χρησιμότητά της, αλλά συνήθως παραβλέπει τη χαοτική διαδικασία μέσω της οποίας κυβερνήτες και κράτη οριοθετούν τα πλαίσια των ενεργειών τους. Η κατανόηση του πώς προσδιορίστηκε και καρποφόρησε ή απέτυχε η διαδικασία αυτή στο παρελθόν είναι ζωτικής σημασίας για όσους σχεδιάζουν στρατηγική και ενδιαφέρει καίρια όσους τη μελετούν. Η παρούσα συλλογική μελέτη για τη γένεση της στρατηγικής έχει αντικείμενό της αυτήν ακριβώς τη διαδικασία. Στα δεκαεπτά της κεφάλαια απαριθμούνται περιπτώσεις από όλο το φάσμα της ιστορίας (από την Αθήνα του Περικλή και την Κίνα των Μινγκ μέχρι τη Γερμανία του Χίτλερ, το Ισραήλ και τις μεταπολεμικές Ηνωμένες Πολιτείες) και αναλύεται το πώς ακριβώς κράτη και κυβερνήσεις παρήγαγαν θεωρητική σκέψη και εφαρμοσμένη στρατηγική. Η έμφαση δίνεται στις σταθερές που επικαθορίζουν το φαινόμενο στο γοργά μεταβαλλόμενο διεθνές πλαίσιο. Η στρατηγική είναι πάνω απ' όλα μια διαρκής προσαρμογή σε μεταβαλλόμενες συνθήκες και διαδοχικές περιστάσεις, σε έναν κόσμο στον οποίο κυριαρχούν το τυχαίο, το αβέβαιο και το αμφίσημο. Οι σπουδαιότεροι παράγοντες που την επηρεάζουν είναι η γεωγραφία, η ιστορική εμπειρία, η φύση του πολιτεύματος, η ιδεολογία, η θρησκεία, η νοοτροπία, η οικονομική ισχύς, ο τρόπος με τον οποίο είναι οργανωμένοι οι κυβερνητικοί και στρατιωτικοί θεσμοί. Η συνισταμένη των δοκιμίων του βιβλίου αυτού τείνει να καταδείξει ότι η γένεση της στρατηγικής ήταν και είναι διαφορετική από χώρα σε χώρα, γέννημα του «εθνικού χαρακτήρα» ή της «στρατηγικής κουλτούρας». Στη συνολική αποτίμηση του επιλόγου επιχειρείται η κατανόηση των δυνάμεων που μετασχηματίζουν τη στρατηγική στη διάρκεια των αιώνων και θα συνεχί