HOMO PERVERSUS

Υπάρχει ανθρωπιά; Υπάρχει πολιτισμός; Υπάρχει ευτυχία; Πέρασαν χιλιάδες χρόνια ανθρώπινης επικυριαρχίας και η Γη πνίγεται ακόμη στο αίμα, στην αδικία και στον πόνο. Ο μέσος όρος ευζωίας μόλις υπερβαίνει το 5 με άριστα το 10 – με τεχνητή αναπνοή: χοροί, πανηγύρια, φαγητά, ποτά, τσιγάρα, διακοπές, έξυπνες συσκευές, εξαρτήσεις κ.ά.. Δίχως την αναπνοή αυτή μήπως ο μ.ό. θα έπεφτε κάτω κι απ’ το 5; Η ευζωία των ζώων της ζούγκλας βρίσκεται σαφώς πάνω απ’ το 5. Μήπως έγινε κάποιο λάθος; Έχει παρόν ή μέλλον η φιλοσοφία, η μουσική, η αρχιτεκτονική, η ζωγραφική, η γλυπτική; Μήπως εδώ και χρόνια ο άνθρωπος αναμασά παλαιά επιτεύγματα κι επινοήσεις; Μήπως τα έντονα συναισθήματα, οι πρόξενοι μεγαλουργίας, ανήκουν στο παρελθόν; Γιατί πειστήκαμε ότι θα βρούμε στη νεωτερικότητα την ευζωία, αφού αυτή μάς οδηγεί σε εξαρτήσεις και σε εξανδραποδισμό; Μήπως η τεχνητή νοημοσύνη θα προκαλέσει στις μάζες σμίκρυνση του εγκεφάλου και θα τις μετατρέψει σε ανθρώπινα ρομπότ που θα αδυνατούν να ανταγωνιστούν σε επιδόσεις τα μηχανικά; Θα υπάρχει ανάγκη στο άμεσο μέλλον για μηχανικούς, αρχιτέκτονες, γιατρούς, γεωπόνους; Τί θα απογίνουν τα πανεπιστήμια; Μήπως η παιδεία καταντά πολυτέλεια; Από την επικράτηση της ανδροκρατίας ο άνθρωπος σκλαβώνει ό,τι μπορεί να σκλαβωθεί: καλλιέργειες, μικροοργανισμούς, ζώα, ανθρώπους. Γιατί να αποτελεί εξαίρεση η γυναίκα; Τί σημαίνει ‘ανάπτυξη’ και ‘υγιής ανταγωνισμός’ στην επιχειρηματικότητα; Γιατί ζούμε τη ζωική ζωή μας και γιατί πεθαίνουμε; Θελκτική η αναζήτηση απαντήσεων…