ΓΥΜΝΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ

Ο σύγχρονος άνθρωπος, χαμένος στης κοινωνίας την ψυχρότητα, διάγει την καθημερινότητά του σε συνθήκες που τα πράγματα είναι δυσδιάκριτα ή μη ορατά. Δεν έχει τη δύναμη, το κουράγιο, τη θέληση· να κατανοήσει τα γυμνά σκοτάδια που κατακλύζουν τον ψυχικό του κόσμο και ζει συμβιβαστικά αναμένοντας πάντα το χειρότερο. Ο ποιητής εκχέοντας ένα εσωτερικό δυνατό φως, αγγίζει τη λογική και το συναίσθημα —θετικό ή αρνητικό— και την πηγή του, και προσπαθεί να αφυπνίσει. Με λέξεις και εικόνες δυνατές προβάλλει σκηνές μιας ζωής πλημμυρισμένης από έμπνευση και συγκινήσεις.