ΕΡΓΟ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Με αυτό το βιβλίο η Μαρία Κουλουμπή καλύπτει ένα τεράστιο κενό στην ελληνική βιβλιογραφία σχετικά με την Εργοθεραπεία. Το έργο, η κεντρική ιδέα του επαγγέλματος του εργοθεραπευτή, που χρησιμοποιείται και ως μέσο θεραπείας, αλλά και ως στόχος παρέμβασης, είναι μια περίπλοκη, δυναμική και πολυδιάστατη έννοια, που ξεχωρίζει την Εργοθεραπεία από τα άλλα επαγγέλματα υγείας και κοινωνικής αλληλεγγύης. Για το λόγο αυτό, το βιβλίο αυτό, αποτελεί μια πολύ σημαντική προσπάθεια, ένα πρώτο βήμα στην ανάπτυξη βιβλιογραφίας σχετικά με την έννοια του έργου και την τέχνη της εφαρμογής του θεραπευτικά.Το έργο, η δραστηριότητα, η καθημερινότητα, διαφορετικές έννοιες που, όμως, εκφράζουν κάτι κοινό, την ιδέα ότι “αυτά που κάνουμε” καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής μας έχουν ιδιαίτερη σημασία. Η σημασία αυτή απορρέει από τη θεμελιώδη αναγνώριση του ανθρώπου ως “occupational being” (Wilcock, 1993), μια έννοια που υποστηρίζει ότι η ανάγκη για επιτέλεση έργου είναι έμφυτη και απαραίτητη για την επιβίωση και την εξέλιξη του ανθρώπου. Αυτά που κάνουμε μας επιτρέπουν, όχι μόνο να επιβιώσουμε, αλλά και να διασκεδάσουμε, να εκφραστούμε, να αναπτύξουμε τις δεξιότητες μας και την ταυτότητά μας, ανταποκρινόμενοι, συγχρόνως, στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος. Μέσα από αυτό που κάνουμε με άλλους χτίζουμε τις οικογένειες και τις κοινωνίες μας. Μέσα από αυτό που κάνουμε συντηρείται και αναπτύσσεται η υγεία μας, ή και το αντίθετο, ανάλογα με τον τρόπο εκτέλεσης και τις συνθήκες στις οποίες βρισκόμαστε. Έτσι, το έργο είναι κάτι πολύ περισσότερο από το “κάνουμε κάτι” (doing), εφόσον περιέχει τις έννοιες του “υπάρχειν” (being), “γίγνεσθαι” (becoming), και “ανήκειν” (belonging) (Wilcock, 1999).Έτσι, οι εργοθεραπευτές καλούνται να διαχειρίζονται στην πρακτική τους μια τόσο πλούσια, αλλά και περίπλοκη, έννοια. Εργάζονται με άτομα, ομάδες και πληθυσμούς που αντιμετωπίζουν δυσκολίες να πραγματοποιούν τα έργα που επιθυμούν ή που πρέπει να κάνουν. Αυτές οι δυσκολίες ενδέχεται να έχουν τα αίτιά τους σε κάποια αρ