ΕΝΑ ΚΛΩΝΑΡΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΧΕΙΜΑΡΡΑΣ

…ΧΕΙΜΑΡΡΑ! Η Χειμάρρα είναι ο τόπος που γεννήθηκα, που πρωτοανάσανα, όπου είδα το φως μα και το σκοτάδι, όπου με έθρεψε η οικογένειά μου κι εγώ τη δική μου έθρεψα, μέχρι που το σκοτάδι έγινε βαρύ και πνιγηρό. Και τότε μίσεψα,μισέψαμε. Λένε πως ο χρόνος γιατρευτής είναι του πόνου.Λένε πως το ψωμί πατρίδα δεν έχει.Λένε, λένε…καλά όσα λένε και γιατρευτικά, μα η νοσταλγία για τη γενέτειρα γη-σαν αυτή υπάρχει- γιγαντώνεται στον χρόνο σαν την αγάπη την Μία που τρέφεται από τα χρόνια τα πολλά και τα μεγάλα και Πολλή και Μέγιστη γίνεται. Γι' αυτήν τη Μία αγάπη θέλω να σας μιλήσω, γιατί ανάγκη το 'χω και σαν χρέος μεγάλο το βιώνω.