ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΥΓΕΙ

Κοιτούσε από το παραθύρι τα χρόνια που περνούσαν ζώντας μέσ' απ' τις ζωές των άλλων… Και άντεχε. Λαχταρούσε υπομονετικά με μια ολάνοιχτη αγκαλιά τη χαρά που είχε δικαίωμα να ζήσει… Και περίμενε. Περίμενε τη μονάκριβη στιγμή του χθες να ξαναβρεί τον άντρα που αγάπησε… Και ονειρευόταν. Αποφάσισε χωρίς διαμαρτυρίες και παράπονο να φύγει…