ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΣΕ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ

Το πολύπλευρο πνεύμα έχει πολλούς τρόπους να φανερώνεται. Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος εκφράστηκε επί δεκαετίες τόσο με τον θεωρητικό όσο και με τον πρακτικό λόγο. Όταν το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Ιουλίου 1967 του στέρησε τη δυνατότητα της πολιτικής δράσης, αποσύρθηκε στη μοναξιά, με την οποία είχε ερωτοτροπήσει ανέκαθεν, και έγραψε τους δώδεκα “Διαλόγους σε μοναστήρι”, που δημοσιεύτηκαν από τις “Εκδόσεις των Φίλων” το 1974, το έτος που αποκαταστάθηκε η δημοκρατία και που ο ίδιος ξαναγύρισε στην πολιτική δράση. Οι διάλογοι τοποθετούνται στη Μονή της Μεταμορφώσεως, σ' ένα βουνό της Αρκαδίας, κοντά στην παραλία του Μυρτώου Πελάγου. Το σκηνικό δεν έχει στηθεί για τη γραφικότητά του. Εξάλλου, η γαλήνη του μοναστηριού κάνει τον αναγνώστη να θυμηθεί την ηρεμία που αποζητούσαν στην Έπαυλη των Μεδίκων οι φλωρεντινοί ζηλωτές της πλατωνικής φιλοσοφίας γύρω από τον Μαρσίλιο Φιτσίνο, τον ιερωμένο και φιλόσοφο που προσπάθησε να εναρμονήσει τη χριστιανική πνευματικότητα με την πλατωνική φιλοσοφία -το ίδιο που θα κάμει ο συγγραφέας των Διαλόγων.