Η ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Η Χίος σε όλη τη μακραίωνη ιστορία της –από τα αρχαία χρόνια μέχρι τα σημερινά– κατόρθωσε, χάρη στην αξιοσύνη, την εργατικότητα και το επιχειρηματικό, εμπορικό και ναυτικό δαιμόνιο των φιλοπρόοδων κατοίκων της, οι οποίοι αξιοποιούσαν το εύφορο έδαφός της και εκμεταλλεύονταν τη σπουδαία γεωστρατηγική θέση της (στο μέσον του ανατολικού Αιγαίου Πελάγους και σε πολύ κοντινή απόσταση από τα μικρασιατικά παράλια), να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ιστορική εξέλιξη του ελληνικού πολιτισμού. Την ευημερία των κατοίκων της Χίου ανέκοπταν κατά περιόδους είτε καταστρεπτικοί σεισμοί είτε οι εχθρικές επιδρομές και η κατοχή από ξένους εισβολείς-κατακτητές, όμως οι Χιώτες, με την εξασφάλιση προνομίων, κατάφερναν πάντα να ορθοποδήσουν και να συνεχίζουν την αγροτική, εμπορική και ναυτιλιακή δραστηριότητά τους, γεγονός που συνέβαλλε στην προαγωγή της οικονομικής άνθησης και της κοινωνικής και πνευματικής ανάπτυξης του νησιού. Την πιο μελανή σελίδα στην πολυκύμαντη ιστορία του νησιού αποτέλεσε η αποτρόπαια ανθρωπιστική τραγωδία του Ολοκαυτώματος από τους μουσουλμάνους κατακτητές: ο εξανδραποδισμός και οι ανελέητες σφαγές του πληθυσμού καθώς και η καταστροφή της πόλης και των χωριών του νησιού, που συντελέστηκε από τους Τούρκους την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1822, ως αντίποινα στον ξεσηκωμό των Χιωτών που είχαν αποφασίσει να ταχθούν υπέρ της Ελληνικής Επανάστασης. Ο απολογισμός της θηριωδίας ήταν τρομακτικός. Ολόκληρος σχεδόν ο πληθυσμός αφανίστηκε, το νησί μετατράπηκε σε ένα απέραντο σφαγείο και η θάλασσα σε υγρό νεκροταφείο. Υπολογίζεται ότι από τους 117.000 χριστιανούς κατοίκους του νησιού, 42.000 σφαγιάστηκαν, 52.000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι και 23.000 διέφυγαν προς τις επαναστατημένες περιοχές της Ελλάδας και τη Δυτική Ευρώπη. Τα αιματηρά γεγονότα της Χίου είχαν τεράστια απήχηση στην Ευρώπη: προκάλεσαν τον αποτροπιασμό της κοινής γνώμης, που ξεσηκώθηκε ευαισθητοποιημένη από τον αγώνα των υποδούλων Ελλήνων για την ανεξαρτησία τους, ενώ παράλληλα παρακίνησαν και ενίσχυσαν σημαν