Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΝΔΗΣ

Ο Κόνδης όταν γύρισε στην Κορυτσά δεν θυμόταν τι ακριβώς είχε πει στον Βενιζέλο γιατί ήταν αναστατωμένος, όμως θυμόταν πολύ καλά τι του είπε ο Βενιζέλος: «Αγαπητέ μου, μιλάς όπως εγώ μιλούσα στα χρόνια του Θερίσου στην Κρήτη». Όταν αργότερα έμαθε ο Κόνδης τι είχε πει ο Βενιζέλος στη Βουλή για το ζήτημα της Β. Ηπείρου, δηλαδή ότι μόνον αν γίνονταν κολοσσιαία λάθη, η Ελλάδα θα έχανε την Β. Ήπειρο, ευχαριστήθηκε πάρα πολύ και μετριάστηκε η οργή του. Το βιβλίο αυτό δεν είναι μια πλήρης βιογραφία του Βασίλη Κόνδη, αλλά βασίζεται σε αφηγήσεις του γιου του Λυσίμαχου Κόντη προς τον συγγραφέα που φωτίζουν ορισμένες πτυχές της προσωπικότητας και της ζωής του. Η ιστορία της ζωής του Βασίλη Κόνδη είναι στενά συνδεδεμένη με την πολυκύμαντη ιστορία της Κορυτσάς στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, της οποίας ήταν μέρος. Αρχίζοντας ως υπήκοος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με επίσημη γλώσσα του κράτους την τουρκική, δικηγόρος στα οθωμανικά δικαστήρια με την άδεια του Σουλτάνου, κινδύνεψε να εκτελεστεί στην εξέγερση της Κορυτσάς για την ένταξη της Β. Ηπείρου στο ελληνικό κράτος το 1914, εκλέχτηκε βουλευτής Κορυτσάς το 1915, είδε όμως το όνειρό του για μια ένωση με την Ελλάδα να σβήνει με την εμπλοκή των Μεγάλων Δυνάμεων στην οριοθέτηση των συνόρων του νέου αλβανικού Κράτους.