Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΙΣΜΟΥ

Χωρίς να παραγνωρίζωνται αι υπηρεσίαι που προσφέρει εις τον νεώτερον τεχνικόν Πολιτισμόν μας η γνώσις και η χρησιμοποίησης των ιδιοτήτων της ύλης, κρίνεται υπό των συγχρόνων μεγαλυτέρων πνευμάτων ως επικίνδυνος η τροπή που έχει λάβει ούτος δια της παρατηρούμενης ολοέν μείζονος αντικειμενικοποιήσεως των γνώσεών μας και του περιορισμού του Πνεύματος. Αι πνευματικοί ικανότητες του ανθρώπου -όχι αι διανοητικοί των Φυσικών Επιστημών, αλλ' αι γνωστικοί και απολυτρωτικαί του Νου- βαίνουν συνεχώς εκφυλιζόμεναι, συστελλόμεναι και αφανιζόμεναι. Η μεταφυσική Αλήθεια περί Πνεύματος, περί σκοπού του ανθρώπου, περί των τεραστίων δυνατοτήτων αυτού, περί υπερβατικού βίου, ευδαιμονίας, μελλοντικής εξελίξεως, πνευματικής ιεραρχίας κ.κ. αποτελούν σήμερον όχι το κύριον θέμα ενασχολήσεως των ανθρώπων, η δε κοινωνία, στερημένη του πνευματικού τούτου φωτός, ασφυκτιά και παρακμάζει. Διότι κοινωνία, χωρίς πνευματικήν ανάτασιν και αγάπην, δεν δύναται να κρατήση ισορροπίαν, βαρυνομένη από το υπέρμετρον έρμα της ύλης.