ΔΙΚΑΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Από τα τρία δικαιϊκά συστήματα που συνέπεσε χρονικά να ισχύουν στην Παλαιστίνη τον 6ο αιώνα, το επίσημο ελληνορωμαϊκό, το τοπικό εθιμικό και το ιουδαϊκό, το μεν πρώτο είναι ευρύτατα γνωστό και με μεγάλη εμβέλεια ενώ το δεύτερο, σαφώς περιορισμένης διάδοσης, τα τελευταία χρόνια έχει ήδη αποτελέσει αντικείμενο μελέτης. Το τρίτο όμως, το αρχαιότερο όλων στην απόδοσή του στα δυο Ταλμούδ, παλαιστινιακό και βαβυλωνιακό, παραμένει σχεδόν άγνωστο στον ελληνικό χώρο, ακόμη και για τους Εβραίους συμπολίτες μας· πιθανότατα λόγω της κειμενικής του έκτασης, της δύσκολης διατύπωσής του ίσως και μια κάποιας φοβικής αντιμετώπισής του που δεν ενθαρρύνει την προσέγγισή του παρά μόνο από ειδικούς μελετητές. Πέρα όμως από τον κύριο θρησκευτικό χαρακτήρα τους, στα δυο Ταλμούδ καθορίζεται ο αποδεκτός σύμφωνα με το Νόμο καθημερινός τρόπος ζωής και συμπεριφοράς των Εβραίων. Περιλαμβάνονται, πλην άλλων, ζητήματα οργάνωσης των χώρων κατοίκησης, κοινοτικών και ιδιωτικών, οι επαγγελματικές δραστηριότητές τους, πολιτιστικές αξίες και ευαισθησίες τους όπως και οι υπάρχουσες εντάσεις στις σχέσεις τους με τους άλλους, ομόθρησκους και αλλόθρησκους. Αυτά τα θέματα επιλέχθηκαν να εξεταστούν ως έκφραση ενός ιδιαίτερου γειτονικού δικαίου προσαρμοσμένου στις ταλμουδικές οδηγίες. Με την παράθεση σχετικών ρυθμίσεων προβλεπόμενων από τα άλλα δικαιικά συστήματα, ελληνορωμαϊκό και εθιμικό, όπου και όταν υπάρχει θεματική σύμπτωση, αναδεικνύονται και οι μεταξύ τους συγκλίσεις και αποκλίσεις.