ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΕΣ

Τα είκοσι τρία κείμενα που απαρτίζουν τον τόμο αυτό, αποτελούν προϊόν περισυλλογής και μαθητείας στους ορίζοντες της ψυχανάλυσης και των ευρύτερων ανθρωπιστικών σπουδών, των τελευταίων τριάντα χρόνων. Αυθύπαρκτα αλλά και άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους, διατρέχονται από κοινές θεματικές, απορίες και διλήμματα, καθώς προσεγγίζουν την ανθρώπινη συνθήκη, κατά την ψυχαναλυτική της –και όχι μόνο– σύλληψή της, σε μια κυκλική κίνηση, όπου ο εστιασμός μετακινείται από την θεμελιώδη της υπόσταση, στην πλαισιώνουσα αυτήν σχεσιακή μήτρα, και πίσω. Είναι με κατάπληξη και θαυμασμό που ανιχνεύουν τα κείμενα αυτά, πως οι προτάσεις και τα πορίσματα των τόσο διαφορετικών ως προς το αντικείμενο μελέτης των σπουδών, μεταφραζόμενα, δύνανται αβίαστα να ενταχθούν στο σώμα της ψυχαναλυτικής σκέψης, και τ’ ανάπαλιν. Αδιαμφισβήτητη είναι η διαπίστωση πως η ψυχανάλυση κατέχει στέρεα θέση στο επίκεντρο των πλεγμάτων της ευρωπαϊκής διανοητικής παράδοσης, καθώς αδιάκοπα τρέφεται από αυτήν, και η ίδια με τη σειρά της, διαρκώς την εμπλουτίζει,