Η ΔΥΤΙΚΗ ΘΡΑΚΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ (1913-1920)

Οι μαροκινοί σπαχήδες, οι ζουάβοι κι οι σενεγαλέζοι ή αλγερινοί τυφεκιοφόροι είχαν αναπτυχθεί στο μεγαλύτερο μέρος της δυτ. Θράκης αναλαμβάνοντας, υπό την διοίκηση γάλλων αξιωματικών, την ευθύνη της διασφάλισης της τάξης και την εφαρμογή της γαλλικής πολιτικής στην περιοχή. Η αρειμάνια όψη τους, η εξωτική φορεσιά τους, η <<αλλόκοτη>> λαλιά τους κι οι <<περίεργες>> συνήθειές τους ασφαλώς ξένιζαν τους άμαθους ντόπιους θράκες όλων των εθνοθρησκευτικών κοινοτήτων. Όμως κι αυτοί οι στρατιώτες, όταν δεν φρουρούσαν ασάλευτοι και πειθαρχημένοι το διοικητήριο της <<Διασυμμαχικής Κατοχής>> στην <<Ταξιαρχία>> της Κομοτηνής, στα διαλείμματα του πολέμου και τις ανάπαυλες της υπηρεσίας τους, νοσταλγούσαν τις μελωδίες και τους χορούς των μακρινών αποικιοκρατούμενων αφρικανικών τόπων τους και φωτογραφίζονταν την ώρα της παρασκευής ενός ζεστού γεύματος, της αδήριτης ανάγκης του πολεμιστή όπως κι όλων των ανθρώπων στην αμάχη και την ειρήνη.