ΟΥΤΣ

Πώς γινόταν, αναρωτήθηκε, να έχει ξεφύγει από τη φρίκη του πολέμου και την επανάσταση, και να βλέπει τον ελεύθερο κόσμο σαν μια τόσο τρομακτική άβυσσο; Πώς γινόταν και, κάθε φορά που βούλιαζε στο στρώμα, είχε την αίσθηση πως κατέβαινε, σαν να βρισκόταν σε ασανσέρ, όλα τα πατώματα του ξενοδοχείου; Στην Πράγα κοιμόταν βαθιά και ήσυχα. Γιατί εδώ δεν τον έπιανε ύπνος; Έμενε ξάγρυπνος και τον έτρωγε η ανησυχία για την οικονομική του κατάσταση. Στην Τσεχοσλοβακία δεν είχε λεφτά, κι έτσι δεν τον ένοιαζε: ή τουλάχιστον δεν είχε λεφτά στα χέρια του. Τώρα, στις δύο και στις τρεις το πρωί, άπλωνε τα αποδεικτικά κυριότητας των μετόχων του πάνω στο κρεβάτι και μέτραγε τα ποσά του χαρτοφυλακίου του, ψάχνοντας να βρει κάποια διαρροή, κάποιο λάθος. Προσπαθώντας να εξηγήσει πώς γινόταν και, ενώ το χρηματιστήριο σημείωνε ανοδική πορεία, η περιουσία του στην Ελβετία είχε συρρικνωθεί. Πώς γινόταν να έχει επενδύσει τεράστια ποσά, και τα ποσά στο χαρτί να είναι τόσο μικρά; Κάποιος, κάπου, τον κορόιδευε. Τον εκμεταλλευόταν πίσω από την πλάτη του! Αλλά ποιος; Και πώς;