ΑΣΥΛΑ

Οποιαδήποτε ομάδα προσώπων αναπτύσσει μια δική της ζωή που αποκτά νόημα, λογική και γίνεται φυσιολογική από τη στιγμή που θα την πλησιάσεις. Με βάση την πεποίθηση αυτή ο Έρβιν Γκόφμαν μας προσφέρει, στο κλασικό και ανεκτίμητο έργο του, τα πορίσματα της επιτόπιας έρευνάς του των ψυχιατρικών νοσοκομείων. Τα βασικά του σημεία είναι ο παραλληλισμός του ψυχιατρικού ασύλου με άλλα, παρεμφερή «ολοπαγή» ιδρύματα (φυλακές, μοναστήρια, στρατόπεδα συγκεντρώσεως κλπ) και η μελέτη των κοινών χαρακτηριστικών τους, η απώλεια του εαυτού και η πλήρης αλλοτρίωση, που συνιστούν την «ηθική σταδιοδρομία» του ασθενή του ψυχιατρείου, η πλούσια και ποικιλόμορφη ζωή, ή μάλλον «λαθροβίωση» σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα κλπ.