ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΓΚΟΡ ΣΤΡΑΒΙΝΣΚΙ

Το κείμενο εικονίζει και εκφράζει με τις αποσιωπήσεις του Ραμύζ την ικανότητα ν' ακούς ένα φίλο, που η καρδιά και ολάκερη η δύναμη της αγάπης μιλούν για τη φωνή του, την αδελφική και συγκινημένη, τη φερμένη με τη θύμηση μες απ' το χρόνο.