17 ΡΟΥΜΠΙΝΙΑ

Τι είναι γραφή; Γραφή είναι ένα παιγνίδι με λέξεις. Αρχικά, φαίνεται απλό. Τι πιο απλό, από το να βάλεις κάμποσες λέξεις στη σειρά! Το ίδιο και στην ομιλία, λες… λες…, αυξομειώνεις τον τόνο της φωνής σου, χειρονομείς, απαντά ο άλλος, διακόπτεις και ξαναρχίζεις. Γυρίζεις πίσω και λίγα θυμάσαι απ' αυτά που είπες. Κι αυτοί που τα' άκουσαν, θυμούνται κάτι γενικό, φυσικά, αν σε πρόσεχαν… Άλλως, έπεα πτερόεντα! Στη γραφή, ανά πάσα στιγμή ξέρεις ποια είναι η λέξη – η πριν και η πιο πριν. Κι αν διατύπωσες σωστά την έννοια που ήθελες! Σβήνεις – γράφεις, σβήνεις – γράφεις, μέχρι να πεις αυτό που θες. Ακριβώς αυτό που θες, ακόμα κι αν κρύβεις και καμιά λέξη πού και πού. Άσε που άμα είσαι καλός, χρησιμοποιείς και κάτι …εργαλεία. Πώς τα λένε;… τόνοι, πνεύματα. Ναι, τόνοι, πνεύματα. Με την Κρίση -της γλώσσας εννοώ- λιγόστεψαν! Ψιλή, δασεία, βαρεία… Προσωπικά με κέντριζε η υπογεγραμμένη, σαν έψαχνα χώρο να τη βάλω: “Τω αγνώστω Θεώ…” αποσιωπητικά και εισαγωγικά